Inseminacja

[Olka]

III. Krycie mrożonym nasieniem

Mrożenie nasienia daje hodowcom psów nowe, ogromne możliwości i znosi barierę odległości dzielącą sukę od reproduktora. Pozwala na transport nasienia na duże dystanse, krycie suki psem mieszkającym na innym kontynencie bez konieczności kosztownego i męczącego podróżowania z nią, daje także niepowtarzalna szansę zachowania możliwości rozrodczych psa na bardzo długi czas, nawet gdy on już nie żyje lub stał się bezpłodny. Skuteczność inseminacji mrożonym nasieniem jest bardzo wysoka - wynosi w przybliżeniu 80%. Mioty są szacunkowo o 20% mniej liczne od tych, spłodzonych w sposób naturalny (choć zdarzają się mioty bardzo duże, w których rodzi się ponad 10 szczeniąt), a statystyki wskazują, że rodzi się nieco więcej, bo około 60%, samców.
Nasienie mrożone jest w kulkach zgodnie ze standardami International Canine Semen Bank, a następnie przechowywane w ciekłym azocie. Przed zamrożeniem zawsze jest ono należycie badane. Odpowiednio przechowywane nasienie jest nieśmiertelne i może zostać użyte do inseminacji po wielu latach (ostatnio w USA urodził się miot szczeniąt z nasienia zamrożonego ponad 30 lat temu).

Z jednego pobrania otrzymuje się zazwyczaj 1-4 dawek inseminacyjnych (porcji nasienia wystarczających na jedna inseminację), ale młode, zdrowe psy, mające nasienie doskonałej jakości, mogą jednorazowo dać nawet kilkanaście dawek. Przechowywanie nasienia w ciekłym azocie:



Nasienie schłodzone:

Schłodzone do odpowiedniej temperatury nasienie jest rozcieńczane za pomocą specjalnego płynu - rozrzedzalnika, który stanowi ochronę i odżywkę dla plemników. Następnie jest ono przygotowywane do wysyłki i pakowane w termoizolacyjny pojemnik. Trwałość nasienia schłodzonego wynosi 3-4 dni, jednak im szybciej zostanie ono użyte do inseminacji, tym lepiej. Nasienie schłodzone można transportować na terenie Polski a także poza nią na takich samych warunkach jak nasienie mrożone, jednak należy pamiętać, że transport nie może trwać dłużej niż 24 godziny, bowiem tyle czasu utrzymuje się odpowiednio niska temperatura w opakowaniu. Po dotarciu na miejsce nasienie schłodzone należy przechowywać w lodówce.



Inseminacja nasieniem mrożonym:

Stosujemy dwie metody inseminacji nasieniem mrożonym: operacyjną i norweską.

Metoda operacyjna polega na chirurgicznym wprowadzeniu do rogów macicy nasienia. Jest to zabieg wykonywany w pełnej narkozie, suka musi więc zostać do niego przygotowana tak, jak do każdej innej operacji - musi być na czczo, mieć aktualne badania krwi i EKG. Jest to najskuteczniejsza metoda inseminacji nasieniem mrożonym. Ryzyko zabiegu, jakie niesie ze sobą narkoza, jest minimalne. Długość cięcia także jest niewielka, zazwyczaj wynosi nie więcej niż 5 cm.

Metoda norweska polega na wprowadzeniu nasienia do macicy przez pochwę i szyjkę macicy za pomocą specjalnego katetera. Ze względu na budowę anatomiczną suki jest to metoda bardzo trudna, ale dużo mniej inwazyjna. Wykonuje się ją w lekkiej sedacji w pozycji stojącej. Do tego zabiegu suka powinna być na czczo.

Wybór metody zależy od właściciela oraz od wielkości i kondycji suki - nie wykonujemy inseminacji metodą norweską u bardzo dużych lub otyłych suk.
Koszt inseminacji:
Inseminacja chirurgiczna ok.700 zł
Inseminacja norweska ok.350 zł
Inseminacja nasieniem schłodzonym ok.350 zł


Co muszę zrobić by pokryć sukę nasieniem z mrożonki?
W 6 dniu cieczki należy rozpocząć badania poziomu progesteronu i kontynuować je aż do owulacji. Około 72 godziny po owulacji trzeba zainseminować sukę. Jeśli nasienie jest przechowywane w banku nasienia za granicą należy je najpierw sprowadzić do Polski.

W jaki sposób sprowadzić nasienie z zagranicy?
Przede wszystkim należy odpowiednio wcześniej dowiedzieć się u właściciela reproduktora czy będzie on skłonny i czy ma możliwość zamrożenia i wysyłki nasienia do Polski. Jeśli tak, lekarz zajmujący się psem wysyła nasienie bezpośrednio do Banku. Do przesyłki muszą zostać dołączone wszelkie potrzebne przy imporcie z danego kraju dokumenty.

Czy to prawda, że inseminacja nasieniem mrożonym może być wykonana tylko u suki, która już miała szczenięta?
Nie. Nie ma żadnych przeciwwskazań do inseminacji suk, które jeszcze nie rodziły.


Import mrożonego nasienia
Przede wszystkim, całą procedurę trzeba zacząć dużo wcześniej, najlepiej kilka miesięcy przed planowanym zabiegiem.
Pierwsza rzecz, to oczywiście znalezienie kandydata, kontakt z jego właścicielem i sprawdzenie możliwości użycia jego nasienia. Jeżeli właściciel posiada już przechowywane w banku (nasienia) mrożone nasienie psa, to należy sprawdzić, czy spełnione są wszystkie wymagania weterynaryjne. Jeżeli nie, to należy najpierw spełnić wymagania dotyczące szczepienia p. wściekliźnie (nie we wszystkich krajach są one obowiązkowe), oraz wykonać testy na Brucella canis, a dopiero potem pobrać i zamrozić nasienie.

Aby nasienie mogło wjechać do Polski, muszą być spełnione następujące warunki:
- pies musi być zaszczepiony przeciwko wściekliźnie, nie wcześniej niż rok, a nie później niż 21 dni przed pobraniem nasienia;
- pies musi być przebadany w kierunku Brucella canis z wynikiem negatywnym;w dniu pobrania nasienia;
- pies musi zostać przebadany przez lekarza weterynarii i uzyskać zaświadczenie o dobrym stanie zdrowia;


Wymagane dokumenty załączone do przesyłanego nasienia:
- zaświadczenie o szczepieniu przeciwko wściekliźnie (z nazwą, numerem szczepionki i datą szczepienia),
- zaświadczenie o wyniku testu w kierunku Brucella canis;
- zaświadczenie od lekarza weterynarii o stanie zdrowia psa w dniu pobrania nasienia;
- zaświadczenie o braku występowania chorób zakaźnych na terenie zamieszkania psa;

Wszystkie te dokumenty muszą być przetłumaczone na język polski przez tłumacza przysięgłego, więc najlepiej poprosić właściciela lub jego weta, o przysłanie ich wcześniej faxem czy mailem, aby mieć czas na tłumaczenie i dostarczenie ich weterynarzowi na lotnisku gdy nasienie przyleci.

Po pobraniu, zamrożeniu nasienia, weterynarz/klinika właściciela psa powinien przygotować wszystkie wymagane dokumenty, łącznie z kartą informacyjną o psie, potwierdzenie warunków pobrania i przechowywania nasienia. Opłatę za nasienie i transport zazwyczaj uiszcza się przed wysłaniem nasienia do odbiorcy.

Kolejny krok to transport. Może to załatwić odbiorca lub weterynarz wysyłający nasienie. Warto porównać ceny, bo ich rozpiętość jest bardzo duża. Do jej obliczenia firma transportowa potrzebuje informacji o wadze i rozmiarach pojemnika, oraz oczywiście adresy nadawcy i odbiorcy. Koszt i wybór firmy zależy też od substancji w której przewożone będzie nasienie. Jeśli będzie to ciekły azot, to firma kurierska musi posiadać licencję na transport na terenie Polski tzw. substancji niebezpiecznych (do których należy ciekły azot). W tym przypadku, jedyną firmą która posiada licencją w Polsce jest TNT.
Jeśli nasienie nie jest transportowane w azocie, można skorzystać z usług FedEx lub RGW Express. Najlepiej umówić się z firmą tak, aby ona załatwiła odprawę na lotnisku po przylocie nasienia - jest to dodatkowy niewielki koszt, ale za to kilka godzin/dni stresu mniej.

Koszty z jakimi należy się liczyć, to oczywiście koszt zakupu nasienia (opłata za krycie), koszt pobrania i zamrożenia dawki nasienia, koszt szczepienia przeciwko wściekliźnie i test na Brucella canis, jeśli pies nie był szczepiony i nie ma takiego testu. Największy jest koszt transportu. Najlepiej jest znaleźć kilka innych osób które chcą sprowadzić nasienie z tego samego kraju i podzielić koszt transportu. Trzeba się również liczyć z koniecznością odesłania pojemnika na nasienie, w którym ono przyleci (to jest już tańsze jeśli pojemnik jest pusty - ok. 1000 zł), lub wynająć taki pojemnik w Polsce i wysłać wcześniej do właściciela psa, ale koszty obu wersji są porównywalne.
Następne koszty czekają hodowcę w Polsce. Od nasienia należy zapłacić cło, dlatego najlepiej aby wartość nasienia wpisana na formularzu przesyłki była jak najniższa.
130 zł. należy zapłacić na konto granicznego inspektoratu weterynarii, za odprawę weterynarza na lotnisku - tylko w formie przelewu na konto, dlatego jeżeli zależy nam na jak najszybszym odebraniu nasienia, trzeba to załatwić 1-2 dni przed przylotem (lub przelewem przez internet i wysłać potwierdzenie przelewu do firmy kurierskiej która załatwia odprawę).
I kolejny, niebagatelny koszt, to tłumaczenie wszystkich dokumentów weterynaryjnych przez tłumacza przysięgłego. Może być z kopii dokumentów (fax czy skan), ale tłumaczenie musi być dostarczone do firmy kurierskiej (granicznego inspektoratu weterynarii) w oryginale. Dlatego, jeśli ktoś nie ma znajomego zaprzyjaźnionego tłumacza, który załatwi to od ręki, najlepiej poprosić o kopie wszystkich dokumentów od właściciela psa, zanim nasienie przyleci do Polski.

Pierwszy skuteczny zabiegi sztucznej inseminacji mrożonym nasieniem został przeprowadzony w 1969 roku, ponad 35 lat temu.
Najbardziej problematyczną sprawą w unasiennianiu jest krótka przeżywalność plemników po rozmrożeniu, dlatego najważniejszym czynnikiem decydującym o sukcesie, jest wyznaczenie właściwego terminu zabiegu. Inny czynnik to jakość nasienia, ale na to hodowca raczej nie ma wpływu. Z tych powodów zabieg nie zawsze kończy się ciążą, a mioty są zazwyczaj mniej liczne.

W Polsce specjalistami w tej dziedzinie są dr.Marczak(Warszawa) i dr.Niżański(Wrocław- Uniwersytet Przyrodniczy)


źródło:
Weterynaryjny Bank Nasienia Omne Vivum www.omnevivum.pl dr.Marczak
Hodowla Sangoma www.sangoma.pl/pol/saba_pol.htm

Regulamin Związku Kynologicznego w Polsce załącznik nr 13 - Przepisy dotyczące inseminacji


Przepisy dotyczące inseminacji suk / sztucznego zapłodnienia
1. Inseminacja jest aktualnie cenną metodą stosowaną w szczególnych przypadkach w hodowli
psa rasowego na świecie (krajach FCI).
2. Zaleca się nie przeprowadzać inseminacji suk i pobierania nasienia od psów, które wcześniej nie
rozmnażały się w sposób naturalny.
3. Pobranie nasienia, jego konserwacja i inseminacja w każdym przypadku musi być wykonana
przy udziale specjalisty - lekarza weterynarii, który przeprowadza zabieg, dokumentuje go
i zaświadcza pieczęcią lekarską i własnoręcznym podpisem.
4. Do rozrodu przy wykorzystaniu tej metody przeznaczone są zwierzęta zdrowe, zdolne do
reprodukcji i posiadające wpis w rodowodzie pies reproduktor i suka hodowlana (lub
równorzędne kwalifikacje zagranicznych organizacji kynologicznych FCI).
5. Jeżeli nasienie zostało pobrane od psa w wieku dojrzałości płciowej ale nie miał on jeszcze
wtedy uprawnień reproduktora i nasienie jest zdeponowane w banku nasienia, to może być
wykorzystane w hodowli pod warunkiem uzupełnienia przez psa wymogów Regulaminu
Hodowli Psów Rasowych, lub na podstawie wcześniejszej zgody na takie krycie Głównej Komisji
Hodowlanej.
6. Do unasienienia używa się nasienia świeżego lub poddanego konserwacji.
7. Etapy unasienienia:
a/ pobranie nasienia (dokumentacja zabiegu)
b/ konfekcjonowanie, przechowywanie (bank nasienia)
c/ unasienienie (dokumentacja zabiegu)
8. Dokumentacja na firmowym druku lekarza weterynarii wykonującego zabieg pobrania
nasienia, winna zawierać pełną identyfikację psa samca (nazwa, rasa/odmiana, kolor włosa,
data urodzenia, nr rejestracji, nr rodowodu plus kraj pochodzenia, nr tatuażu lub transpondera,
badanie DNA celem identyfikacji psa), liczbę dawek nasienia, miejsce i datę zabiegu, miejsce
składowania pobranych dawek – bank nasienia, oraz dokładne dane właściciela nasienia, (który
nie w każdym przypadku musi być właścicielem psa). W przypadku odsprzedania/przekazania
nasienia – dokładne dane nowego właściciela nasienia. Powyższe pełne dane, potwierdzone
przez lekarza weterynarii wykonującego zabieg, lub przechowującego nasienie (bank nasienia),
właściciel reproduktora ma obowiązek, po każdorazowym pobraniu nasienia od jego psa, a
także zmianie - odstąpieniu nowemu nabywcy, przekazać powyższe dane do macierzystego
Oddziału ZKwP.
9. Dokumentacja unasienienia powinna zawierać pełną identyfikację psa samca dawcy nasienia,
dane właściciela psa lub właściciela nasienia (jak w punkcie 8.) a także pełną identyfikację
unasiennionej suki i dane właściciela. Powyższe pełne dane, potwierdzone przez lekarza
weterynarii wykonującego zabieg na jego firmowym druku, właściciel suki ma obowiązek
przekazać łącznie z kartą krycia i kopią rodowodu reproduktora (w przypadku wykorzystania
nasienia z zagranicy) do własnego Oddziału ZKwP.
10. Eksport nasienia reproduktorów zarejestrowanych w Związku Kynologicznym w Polsce odbywa
się w oparciu o wyżej podaną dokumentację (punkt 8.)
11. W przypadku chęci skorzystania z nasienia znajdującego się już w bankach nasienia (pobranego
od psów wcześniej) a nie posiadającego pełnej (w rozumieniu obecnego regulaminu)
dokumentacji, może być dopuszczone do hodowli na podstawie zgody Głównej Komisji
Hodowlanej.
12. Do inseminacji może być wykorzystane nasienie po śmierci reproduktora, właściciel
reproduktora lub nasienia powinien powiadomić o śmierci reproduktora własny Oddział ZKwP .
13. Firmowe druki wymagane do dokumentowania pobrania nasienia reproduktorów
i unasienienia suk hodowlanych zawierające pełne dane dotyczące zwierząt, ich właścicieli,
w szczególnych przypadkach nowych właścicieli nasienia, a także lekarza przeprowadzającego
zabieg, mogą być zredagowane w języku polskim, języku angielskim lub w obu tych językach
pod warunkiem, że druki te zawierają rzeczywiste wszystkie dane (podane w punkcie 8 i 9
niniejszych przepisów).

Więcej do poczytania na: http://www.swiatczarnegoteriera.republi ... acja1.html